Psychoterapia par i rodzin

Konsultacja psychologiczna dla par

Trudności i kryzysy mogą się pojawić w każdym związku, jednak nie każda para jest w stanie sobie z nimi sama poradzić. W takiej sytuacji warto spróbować pójść wspólnie na specjalną konsultację psychologiczną dla par. Szczególnie warto podjąć takie kroki, gdy w naszym związku coraz trudniej nawiązać komunikację, a wszelkie tego próby kończą się kłótnią. Konsultację dla par w naszym Centrum prowadzi Pani Agnieszka Gurzyńska i trwa ona do 90 min.

Na czym polega konsultacja psychologiczna dla par?

Głównym celem konsultacji psychologicznej dla par jest ocena przez psychologa czy dana para może na ten moment zacząć wspólną terapię czy też muszą najpierw rozpocząć indywidualny proces terapeutyczny. Jest to o tyle ważne, gdyż każde z partnerów może mieć potencjalnie nieprzepracowane trudności, które podświadomie oddziałują na związek. Jeśli okaże się, że zajdzie taka konieczność to ewentualna terapia par zostanie przeprowadzona dopiero po zakończeniu indywidualnego procesu terapeutycznego. Na konsultacji psycholog zapyta z jakimi trudnościami zmaga się Wasz związek, a także zapyta o szczegóły waszego dotychczasowego życia zarówno przed, jak i w trakcie trwania związku (dzięki temu możliwa będzie ocena czy potrzeba jest terapia indywidualna, czy można już zacząć terapię par). Konsultacja ma również na celu ustalenie motywacji i chęci partnerów do pracy nad związkiem.

Kiedy warto udać się na konsultację?

Na konsultację dla par warto udać się gdy:

  • Chcemy poprawić komunikację w związku, ale sami mamy z tym trudności
  • Chcemy uniknąć rozstania lub rozwodu
  • Chcemy polepszyć relacje między sobą
  • Wspólnie chcemy poprawić kontakty z dziećmi
  • Potrzebujemy pomocy w rozwiązaniu problemów jak np. zdrada, przemoc w związku, chorobliwa zazdrość lub np. trudne relacje z teściami

Psychoterapia pary/małżeńska

Konflikty w związkach zdarzają się u każdej pary i zwykle udaje się je rozwiązać samodzielnie. Bywa jednak, że nie każdej parze przychodzi to łatwo. Kiedy komunikacja między partnerami staje się niemożliwa do osiągnięcia warto zwrócić się o pomoc do specjalisty. Terapię par prowadzi Pani Agnieszka Gurzyńska i trwa ona 90 min. 

Na czym polega terapia par i jakie są jej cele?

Terapia par opiera się przede wszystkim na rozmowach, w których terapeuta ustala i uświadamia partnerom przyczyny konfliktu. W trakcie terapii poruszane będą tematy zarówno dotyczące związku, jak i obszarów spoza związku jak np. ich relacje z rodzicami czy też wcześniejsze doświadczenia z poprzednimi partnerami. Dzięki obecności terapeuty możliwe będzie spojrzenie na omawiane problemy z dystansem, co przyczyni się do ich lepszego zrozumienia. Bardzo ważne jest żeby oboje partnerzy brali czynny udział w terapii, w innym przypadku proces terapeutyczny może okazać się nieskuteczny. Podczas terapii para powinna poznać potrzeby i oczekiwania drugiej strony oraz, dzięki pomocy terapeuty, powinna wypracowywać u siebie techniki radzenia sobie z codziennymi problemami, a także lepiej komunikować swoje emocje i potrzeby. Terapia nie powinna za główny cel obierać ratowanie związku za wszelką cenę, a raczej prowadzić do wzajemnego zrozumienia i kreowania u obojga partnerów możliwości do radzenia sobie z problemami, które występują na co dzień. Niezwykle istotnym aspektem jest motywacja partnerów, gdyż bez niej szansa na skuteczne przeprowadzenie terapii znacznie zmaleje.

Na czym polega terapia rodzin/systemowa?

Terapia systemowa kładzie duży nacisk na funkcjonowaniu całych systemów. Systemem najczęściej jest rodzina, jednak mogą być nim również mniejsze jej elementy – rodzice z dziećmi lub sami małżonkowie. Bardzo ważnym aspektem terapii systemowej jest analiza istniejących zależności cyrkularnych, czyli takich gdzie jedno zjawisko prowadzi do drugiego, a to prowadzi do kolejnego. Tak więc w prostszych słowach chodzi tu o zdarzenia, które powodują tzw. błędne koło. 

Na funkcjonowanie systemów składa się kilka konkretnych cech:

  • Fuzja emocjonalna – więź emocjonalna miedzy jakimiś członkami systemu jest tak silna, że wydaje się jakby te dwie osoby przeżywały dokładnie takie same emocje dokładnie tak samo
  • Morfogeneza – skłonność rodziny do wprowadzania zmian w jej funkcjonowaniu
  • Triangulacja – zmniejszenie napięcia pomiędzy dwoma członkami rodziny występuje, gdy wspólnie muszą zająć się problemami innego członka rodziny
  • Morfostaza – zdolność systemu do pozostania w całości

Terapeuci systemowi muszą zachować jak największą neutralność podczas trwania terapii, co jest niezwykle dużym wyzwaniem. W żadnym wypadku terapeuci nie oceniają członków systemu ani nie wskazują osoby, która jest sprawcą potencjalnych problemów. Terapeuci mają za zadanie obserwować istniejące w systemie relacje i sprzężenia, a następnie zwracać uwagę członkom systemu na to, jakie występują między nimi relacje.

Podczas terapii systemowej mogą być stosowane różne mechanizmy, które mogą okazać się zaskakujące dla jej uczestników. Są to między innymi:

  • Eksternalizacja – uzewnętrznianie wewnętrznego zjawiska
  • Paradoks terapeutyczny – zalecanie robienia tego, z czym system przyszedł do terapeuty np. nastolatek często kłóci się z rodzicami, a terapeuta na terapii zaleca im kłócenie się. Dzięki temu członkowie systemu zaczynają dochodzić do wniosku, że tego typu zjawiska są w pełni zależne od nich i mogą im zaradzić

 

Kiedy warto skorzystać z terapii systemowej?

  • Kiedy w systemie mamy do czynienia z zaburzeniami zachowania u dziecka (ADHD, zaburzenia nerwicowe)
  • Kiedy któryś z członków systemu zmaga się z zaburzeniami odżywiania
  • Kiedy któryś z członków systemu zmaga się z zaburzeniami nastroju (np. depresja)
  • Kiedy któryś z członków systemu cierpi na zaburzenia psychotyczne (np. schizofrenia)
  • Kiedy w systemie obecne są uzależnienia (np. alkoholizm)
  • Kiedy występują problemy w związku (np. nieustanne kłótnie, oziębłość seksualna)
  • Kiedy występują problemy w komunikacji członków systemu
  • Kiedy system zmaga się z nagłą zmianą, która może negatywnie wpływać na członków rodziny
  • Kiedy w systemie występuje problem z granicami, akceptacją potrzeb i wzajemnym zrozumieniem